DEMOKRASİ İSLÂM VE ÖTESİ - HÜSEYİN SARIGÜL

Yazar kitabın ilk bölümünde demokrasi kavramını ele almış. Farklı ideolojilerin demokrasiye bakış açılarından bahsetmiş. Devamında demokrasinin tarihi serüvenini anlatmış. Demokrasinin vazgeçilmez şartlarını ve zaaflarını açıklamış.

İkinci bölümde İslam-devlet ilişkisi anlatılmış. Kısa bir siyer özetiyle Allah Resulu'nun hayatından kesitler verilmiş.

Peygamberimizin vefatıyla başlayan  Hilafet tartışmaları, dört halife dönemi ve sonrasında hilafetin nasıl saltanata evrildiği objektif bir bakış açısıyla okuyucuya aktarılmış.

Son bölümde yazar demokrasi ve İslam'ın uyuşmayacağı iddialarına cevaplar vermiş. İslamiyet'in teokratik bir yönetim biçimi dayatmadığını ve İslamiyet'te bir din adamları sınıfı bulunmadığını açıklamış. İslami siyasetin üç temel ilkesi biat, şura ve hukuk kavramlarını açıkladıktan sonra İslamiyet'e en uygun yönetim biçiminin demokrasi olduğu görüşünü ortaya koymuş.

Kitabın sonunda ise İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi, ilk anayasa olarak tarihe geçen Medine Vesikası, Hudeybiye anlaşmasının maddelerine ve Hazreti Peygamber'in devlet başkanlarına gönderdiği İslam'a davet mektuplarına yer verilmiş. 7. yüzyılda tarihe adeta bir insan hakları beyannamesi olarak geçen Veda Hutbesinin bir kısmı okuyucuya aktarılmış.

Kitap demokrasi kavramına mesafeli duran Müslümanlar tarafından okunduğunda tabuları yıkabilecek bir etkiye sahip. Şahsi olarak meşveret esasına dayalı cumhuriyetin İslamiyet'e en uygun yönetim biçimi olduğuna dair kanaatim bu eseri okuduktan sonra daha da güçlendi ve sağlam temellere oturdu.

Kitabın özellikle 'Gerçeklik karşısında İslam'ın tutumu' gibi bazı bölümlerini soru işareti atarak okuduğumu da belirtmek isterim.